Klon zwyczajny

Opis

Średniej wielkości (czasem duże) drzewo liściaste o prostym, zwykle niezbyt wysoko rozdzielonym na konary pniu i szerokiej, często prawie kulistej koronie. Dłoniasto klapowane liście klona zwyczajnego są (bardzo) duże, a ich prostokątne w obrysie klapy posiadają brzeg ozdobiony długimi i ostrymi zębami. Ogonek liściowy wydziela sok mleczny. Owoce mają postać podwójnych skrzydlaków z szeroko rozpostartymi skrzydełkami i płaskimi orzeszkami.

Najbardziej efektowną cechą dekoracyjną klona zwyczajnego jest niezwykle intensywna i wyraźnie zmieniająca się w trakcie kolejnych pór roku kolorystyka. W kwietniu, jeszcze przed rozwinięciem liści, drzewo obsypuje się bardzo jasnymi, jaskrawo żółtozielonymi kwiatami i już wtedy zdecydowanie wyróżnia się z otoczenia. W lecie kolor nadają mu jego umiarkowanie ciemnozielone liście i jest to ta pora roku (obok zimy), w której drzewo nie wyróżnia się niczym specjalnym. Sytuacja ulega diametralnej zmianie w październiku, kiedy liście zaczynają się przebarwiać. Przybierają one całą gamę pięknych, niezwykle żywych odcieni koloru żółtego i pomarańczowego, a klon zwyczajny ponownie staje się najbardziej wyróżniającym się kolorystycznie drzewem. Wziąwszy pod uwagę fakt, że w polskiej florze występuje zaledwie kilka drzew, które pod względem intensywności jesiennych barw mogą równać się z klonem zwyczajnym, nie powinno dziwić, że ten rodzimy i dość powszechnie występujący u nas gatunek cieszy się wyjątkową sympatią i należy do najczęściej uprawianych w Polsce drzew ozdobnych.