Acer griseum (klon strzępiastokory) pochodzi z górzystych obszarów środkowych Chin. Gatunek ten w 1901 roku został przywieziony przez E.H. Wilsona do Veitch Nurseries w Anglii. Rozpoczęto tam hodowlę drzewa, które następnie trafiło do innych krajów Europy. Klon strzępiastokory rośnie powoli, osiąga wysokość dziewięciu metrów i ma okrągłą, półotwartą koronę.
W kwietniu na Acer griseum pojawiają się wiszące, jasnożółte kwiaty. Nie rzucają się one bardzo w oczy, ale mają dużą wartość miododajną, więc pszczoły i motyle dobrze wiedzą, gdzie ich szukać. Meszkowate, ponacinane, zwarte liście są zabarwione pomarańczowo, a w lecie przebarwiają się w matowo zielone z niebiesko-zielonym spodem. Jesienne przebarwienie jest spektakularnie piękne i ma ciepłe pomarańczowe i mocno czerwone odcienie. Nazwę klon strzępiastokory drzewo zawdzięcza czerwono-brązowej i odwarstwiającej się korze, która zwraca uwagę szczególnie w zimie.
Acer griseum dobrze nadaje się do parków, pasów zieleni i do donic. Drzewo radzi sobie także dobrze w małych ogrodach (dachowych) i na cmentarzach. Najlepiej sadzić je na nieco osłoniętych stanowiskach w słońcu lub półcieniu. Klon strzępiastokory najlepiej rośnie w żyznym, dobrze przepuszczalnym piaszczystym podłożu o kwaśnym i neutralnym pH. Źle znosi podłoża wapniowe. Ze względu na wolny wzrost podcinanie nie jest konieczne. Ewentualnie można usuwać martwe gałęzie.