Acer campestre (klon polny, paklon) jest odmianą rodzimą w Europie, na zachodzie Azji i w północnej Afryce. To niskie drzewo, uzyskuje do 12 metrów wysokości przy 7 do 8 metrach szerokości. Korona rośnie nieregularnie, co sprawia, że ten gatunek słabiej nadaje się do sadzenia w miastach. Bardzo dobrze jednak znosi przycinanie, stąd dostępny jest w wielu przyciętych kształtach.
Okres kwitnienia Acer campestre przypada w kwietniu, jednocześnie z rozwojem liści. Drobne,
zielono-żółte kwiaty mają najwyższy współczynnik nektaru i pyłku. Pszczoły i inne owady szaleją za nim. Po kwitnięciu klon polny wydaje owoce w formie skrzydlaków, zwanych też samarami. Na początku niewielkie i czerwone, jesienią stają się duże, charakterystyczne i brązowe. Nasiona są prawdziwym przysmakiem dla dzwońców i zięb. Klon polny wypuszcza piękne, początkowo brązowe, klapowane liście, które w lecie stają się zielone, a jesienią zabarwiają się na ciepły, złoto-żółty kolor. Charakterystyczne dla zimowej sylwetki klona są grube narośle korkowe na gałęziach.
W nasadzeniach krajobrazowych, alejach chroniących przed wiatrem i na obszarach przybrzeżnych Acer campestre daje najlepsze rezultaty. To elastyczny gatunek, który dobrze znosi gorąco, suszę i mróz, silną bryzę, zanieczyszczenia powietrza, intensywne przycinanie oraz sól sypaną na drogi. Dzięki tym właściwościom klon polny szczególnie nadaje się do zastosowania w szpalerach wzdłuż dróg (autostrad), na obszarach przemysłowych oraz wzdłuż wybrzeży. Albo jako charakterystyczne drzewo formowane lub jako zielony ekran w ogrodach i parkach. Również w nasadzeniach ekologicznych klon polny stanowi gatunek, którego nie można pominąć. Przycinanie klona polnego w porze rozwoju/zbyt szybkie przycinanie powoduje wydzielanie soków.